زمستان نيست ...

دلتنگي توست كه به لرزه انداخته ، چهار ستون بدنم را !!

بي تو در خلوت شب ناله ميكرد دل من

با هر ترانه كه از عشق خواندند گريه ميكرد دل من

ديگه تنهاتر از اين نميشه باشم ، ميدوني؟

سخته برام از تو جداشم ، ميدوني؟

به دلم وعده دادم كه چشات ماله منه

بخدا دوست دارم اين ديگه حرف آخره ...

اَشک هایمـ مثله سیل میومدن ولی . . .

زن زیبـاســت ...

چه آن زمان که از فرط خستگی چهره اش در هم است ...
چه آن زمان که خود را می آراید از پس همه خستگیهایش ...

چه آن زمان که فریاد می زند بر سرت
و تو فقط حرکت زیبای لبهایش را مبینی ...

چه آن زمان که کودکی جانش را به لبانش رسانده
و دست بر پیشانی زده و لبخند می زند ...

زن زیباست ...
آن زمانی که خسته از همه تُهمتها و نابرابریها
باز فراموشش نمی شود ؛
مادر است ، همسر است ، راحت جان است !

یه خیابونایی…
یه عَطرایی…
یه آهَنگایی…
یه تِکیه کَلامایی…
یه لِباسایی…
یه کارایی…
یه رُوزایی…
یه پارکایی…
یه فیلمایی…
یه عَکسایی…
یِه…
اینا شایَد هیچی نَباشَن ، اَماگــــ ـاهی خِیلی عَذاب آوَرَن بَرای
یه آدَمایی!!!

دلشکسته اي لب بام سيگار مي کشيد . . .  

خسته بود . . . 

آنقدر خسته که

يادش رفت بعد از آخرين پُک 

سيگار را به پايين پرت کند . . .

 نه خودش را...**

رو سنگ قبرم بنويس اينجا مجال گريه نيست 

      هرکي مي خواست گريه کنه بهش بگو اون ديگه نيست

از دل کوچه گذشتم از میون جاده ی خیس
 این مسیر بدون برگشت که واسم هیچ آشنا نیست
 میخوام آرامش بگیرم من که تو غصه اسیرم
 حق من نیست مثل سایه توی تنهایی بمیرم

خوبم …!

باور کنید …؛

اشک ها را ریخته ام …

غصه ها را خورده ام …؛

نبودن ها را شمرده ام …؛

این روزها که می گذرد …

خالی ام …؛

خالی ام از خشم، دلتنگی، نفرت …؛

و حتی از عشق …!

خالی ام از احساس …

ایـــن لحظه هــا
تنــــم یــه آغــوش گرم می خواهــــد با طـــعم عشــق نه هوس……. ..
… ایــن لحظـــه هــا
لبــانم رطوبــت لبــهایی را می خواهـــد با طعم محبت نه شهوت…
… این لحظــه ها
گیسوانـــم نوازش دستی را می خواهــد با طعم ناز نه نیـــاز…
این لحظـــه ها
تنی می خواهم که روحــــم را ارضـــا کند نه جســـمم را